Wygląd

Kot pustynny jest drugim, po kocie czarnołapym (Felis nigripes), najmniejszym przedstawicielem rodzaju Felis. Umaszczenie kota piaskowego jest blade – typowe dla gatunku zamieszkującego tereny piaszczyste. Jego grzbiet jest delikatnie pręgowany, a boki mają kolor srebrzysty. Niektóre osobniki mają ciemne poziome pręgi na nogach. Ogon kota pustynnego jest długi z 2-8 czarnymi pierścieniami i czarną końcówką. Brzuch, gardło i policzki są białe. Na pysku znajduje się czerwonawy pasek biegnący od zewnętrznego kącika oka przez policzek. Ma duże oczy barwiące się od bursztynowego przez zieleń do niebieskawego. Uszy kota pustynnego są bardzo duże, zakończone czarnymi końcówkami, osadzone szeroko i nisko po bokach szerokiej i spłaszczonej głowy. Kot piaskowy nie chowa całkowicie pazurów podczas chodzenia.

Występowanie i siedlisko

Rozmieszczenie kota pustynnego jest nieciągłe. W północnej Afryce występuje marginalnie na Saharze Zachodniej i został odnotowany w Algierii, w Grand Occidental, w regionie Béni Abbès i w rejonie Tindouf. Jest również nieregularnie rozprzestrzeniony na Półwyspie Arabskim i występuje od Iranu do Kazachstanu.

Kot piaskowy jest jedynym kotowatym występującym głównie na prawdziwych pustyniach. Preferuje obszary o skąpej roślinności z domieszką terenów piaszczystych i skalistych.

Behawior

Kot pustynny jest samotnikiem. Samce i samice spotykają się zazwyczaj tylko w okresie godów. Kot pustynny jest aktywny głównie w nocy, poluje tylko nocą.

Pożywienie

Kot piaskowy żywi się głównie małymi gryzoniami żyjącymi w piasku, ptakami, młodymi zającami, gadami i owadami.

Ciekawostka

Koty pustynne znane są jako łowcy węży - żerują na dwóch gatunkach żmij, uderzając je mocno w głowę, a następnie przegryzają kark, by zabić. W przypadku nadmiaru mięsa z większych ofiar, kot piaskowy chowa je pod izolacyjną warstwą piasku w celu późniejszego spożycia.

Główne zagrożenia

Głównym zagrożeniem jest utrata i degradacja siedlisk, co może prowadzić do fragmentacji populacji. Dodatkowym zagrożeniem jest introdukcja zdziczałych i domowych kotów. Bezpośrednio konkurują one z kotem piaskowym o zdobycz i mogą przenosić choroby.