Prionailurus planiceps
kotek kusy
Prionailurus planiceps
kotek kusy
To bardzo interesujący kotek, bo niejako powstał z martwych. W 1985 roku uznano go za wymarłego, ale odnaleziono go w 1995 r. To jednak nie jest jedyna ciekawa rzecz, która wiąże się z tym malutkim stworzeniem.
Wygląd
Jego angielska nazwa – flat-headed cat – w dosłownym tłumaczeniu oznacza kota z płaską głową i oddaje ona idealnie cechę, która rzuca się w oczy. Jego głowa jest też dosyć duża w porównaniu do małego pyszczka i okrągłych uszków. Krótki ogonek i malutkie uszy to objaw dostosowania się tego malucha do wodnego środowiska. Dzięki nieodstającym uszom jego sylwetka jest bardziej opływowa, a krótki ogonek jest małym balastem podczas zanurzenia.
Kotek ma znaczenia na klatce piersiowej, łapkach i pyszczku, a resztę ciała pokrywa jednolita sierść. Znaczenia mają postać czarnych pasków i białych plamek, a tułów jest rudawo-szary. Kusy ma krótkie łapki i długi tułów oraz odznaczające się wielkością okrągłe, blisko osadzone oczy. Ich wielkość i umiejscowienie zapewniają stereoskopową wizję, która pomaga im odnaleźć ryby podczas zanurzenia w wodzie. Pazurki nie ocierają o ziemię, mimo tego, że są widoczne. Ukryta pomiędzy nimi błona pławna sprawia, że kusy to wyśmienity pływak i wodny myśliwy. Rekordzista pokonał 25 metrów zbiornika wodnego, w pełnym zanurzeniu. Częściowo wysunięte pazurki są też dla kotka dużym ułatwieniem od matki natury do poruszania się po podmokłych terenach, takich jak błoto. Długie i ostre kły odwrócone są w stronę gardła, dzięki czemu śliska zdobycz ma małe szanse na ucieczkę.
Zachowanie
Po owocnym polowaniu kusy zawsze wynosi zdobycz kilka metrów od miejsca, w którym ją złapał, co ma największy sens w przypadku dystansowania ryb od wody. Ryby, płazy i gady stanowią jednak tylko połowę diety tego kota. Najciekawszym aspektem dotyczącym kusego jest właśnie to, że oprócz mięsa je także owoce i inne rośliny. Te sprytnie kociaki potrafią wywąchać rosnące pod ziemią bataty i wykopać je. Słodkie ziemniaczki smakują im równie bardzo, jak owoce.
Kotki kuse mają też zabawny zwyczaj mycia jedzenia i otaczających go przedmiotów. Nie oddalają się od zbiorników wodnych, bo prowadzą w połowie wodny tryb życia, więc mogą pozwolić sobie na luksus jedzenia czystych owoców na podwieczorek. Nie zainteresuje go ubłocona mysz biegnąca po ziemi, ale taka mokra, płynąca na przeciwległy brzeg zbiornika wodnego – jak najbardziej. Kotki kuse rzucają się na zdobycz, warcząc, a zabijają ugryzieniem w kark. Pomiędzy kolejnymi ugryzieniami potrząsają energicznie upolowanym stworzeniem.
Kotki kuse są również wyjątkowe w kwestii znaczenia terenu. Tworzą wzorki na ziemi, idąc w przykurczonej pozycji i znacząc ziemię moczem. Bardzo wyjątkowe jest również to, że robią to nie tylko samce, ale również samice.
Zagrożenia
Kusego można spotkać na Sumatrze, Borneo i Półwyspie Malajskim w pobliżu lasów tropikalnych. Nie ma on jednak łatwego życia mimo swoich umiejętności. Największym zagrożeniem dla kusego jest ludzka zachłanność. Ma coraz mniej terenów, na których może spokojnie mieszkać i polować. Malezję coraz bardziej wchłaniają plantacje palm, które przynoszą mieszkańcom coraz większe zyski.
Innym poważnym zagrożeniem jest zanieczyszczanie wód, w których żyją ofiary kusego. Ryby są trute przez przedsiębiorców, którzy pozbywają się odpadów, wrzucając je do wody.
Kotek kusy jest zagrożony wyginięciem i jego populacja spada. Save Wild Cats Foundation zamierza ochronić tego malucha przed ponownym wyginięciem, które bez tej pomocy tym razem może okazać się nieodwracalne. Kotek kusy jest jednym z dwóch priorytetów fundacji.
Szukamy organizacji i prywatnych hodowców, którzy opiekują się chociażby jednym z dwóch priorytetów fundacji: lamparcikiem marmurkowym czy kotkiem kusym. Prosimy o kontakt wszystkich, którzy mają jakiekolwiek informacje o tym, gdzie można znaleźć przedstawicieli tych gatunków, abyśmy mogli pobrać od nich materiał genetyczny. Pomożecie nam w ten sposób zlokalizować kotki, które staną się bohaterami swojego gatunku.
Żródło zdjęcia: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kotek_kusy
Autor: Małgorzata Banaszkiewicz